Op zaterdag 19/8/2023 informeerde de nieuwsbrief van de Nederlandse Stichting Overbevolking over een door Arie Stas gemaakte documentaire van een half uur waarin een portret geschetst wordt van Paul Gerbrands en zijn gedachtegoed. “Na zijn vlucht uit de Randstad werd ook Pauls nieuwe woonomgeving volgebouwd en besloot hij zich te gaan inzetten voor bevolkingskrimp. Dit leidde tot de oprichting van onze stichting. Pauls visie wordt ondersteund door feitelijke informatie van de demograaf Jan latten en de bioloog Jelle Reumer. De film laat zien hoe de politiek het probleem van bevolkingsgroei in Nederland ruim een kwart eeuw heeft genegeerd. Daarbij gaat het niet alleen om verlies van natuur en rust, maar ook om milieuvervuiling en het in hoog tempo verdwijnen van diersoorten. Bekijk hier de trailer (4 min.)”. De volledige documentaire is hier te zien.
Het meest verrassende in de documentaire is dat in het begin van de jaren 50 de Nederlandse politiek wél vond dat Nederland overbevolkt was. Toch waren er toen ‘slechts’ 10 miljoen Nederlanders. Maar zoveel mensen kon Nederland geen toekomst bieden, vond men toen. Dus werd er ingezet op emigratie! Maar dat duurde niet lang en ook Nederland werd een immigratieland met nu al 18 miljoen inwoners.
Ziedaar een verschil met België waar al van direct na WO II de internationale immigratie op gang getrokken werd voor de ‘kolenslag’: eerst werden Italianen en – na de grote mijnramp in Marcinelles – Turken en Marokkanen actief aangetrokken. Iets wat later niet meer nodig was, want migranten en vluchtelingen uit heel de wereld komen nu al decennia op eigen initiatief in grote getale naar het ‘rijke West-Europa’. Waardoor we in België van de 9 miljoen inwoners na WO II geëvolueerd zijn naar bijna 12 miljoen nu.
Ik verklap u alvast het einde van de documentaire. Die eindigt met de vraag “Zie jij nog lichtpuntjes?” Waarop Paul Gerbrands diep zucht.
Maar laat het nu net in Nederland geweest zijn – zo werd me verteld – dat ooit een hoge Chinese militair zijn inzichten inzake overbevolking opdeed wat later resulteerde in het Chinese éénkindbeleid. Toegegeven: dat werd te ruw doorgevoerd, maar het bespaarde de Planeet zo’n 400 miljoen extra mensen, zoals Etienne Vermeersch schreef. Of hoe het laten circuleren van verstandige inzichten op de ene plek, niet altijd daar maar soms heel ver weg, tot verbetering leiden kan.
Overigens wordt er nu ook wel door de Nederlandse overheid naar de Stichting Overbevolking geluisterd want de Nieuwsbrief van de Stichting opent met te melden dat de stichting “in mei onze aandachtspunten mocht toelichten tijdens een zogeheten ‘experttafel’ van de staatscommissie Demografische ontwikkelingen 2050”.
Op de bijeenkomst waren er “ook de Werkgroep Voetafdruk Nederland en een aantal deskundigen op milieu- en landbouwgebied. De experttafel droeg het karakter van een hoorzitting. Onder de strakke leiding van een externe voorzitter mochten wij één voor één onze standpunten kort naar voren brengen en reageren op de inbreng van anderen. Namens de commissie waren voormalig rijksbouwmeester Floris Alkemade, Helga de Valk, directeur van het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut (NIDI) en ambtelijk secretaris Rob de Werd aanwezig. We moeten afwachten of en hoe onze standpunten in het rapport van de staatscommissie worden meegenomen. Het rapport is voor dit najaar gepland, maar het is uiterst twijfelachtig of het huidige demissionaire kabinet er iets mee gaat doen.” (zie hier)
Zoals bekend viel de regering Rutte uitgerekend over een demografische kwestie: immigratie…
Jan-Pieter Everaerts
P.S. Jan van Weeren van de Stichting liet ondertussen weten dat “op dit moment een cineast doende is een door ons gefinancierde trailer te maken waarin de positieve aspecten van een leven buiten de drukte en het consumentisme worden getoond. ‘Jullie’ Fons Jena vervult daarin een centrale rol. In oktober moet de trailer (ca. 6 minuten) gereed zijn voor verspreiding.”